Dit artikel geeft een uitleg van de islamitische maanden, de jaartelling en de weekdagen. Kies hieronder uit de lijst een paragraaf om het bijhorende stuk te lezen.

De Islamitische kalender is gebaseerd op het maanstelsel hierbij duurt een maand 29 a 30 dagen (voor de ge?ntresseerden, gemiddeld duurt een maand 29.530588861 dagen, ofwel 29 dagen, 12 uur, 44 minuten en 2.878 seconden). In totaal zijn er 354 dagen in een jaar. Dit is dus 11 dagen korter dan het aantal dagen van de christelijke jaartelling. Dit komt omdat de christelijke jaartelling gebasseerd is op de zon.

De Islamitische kalender telt, net als het zonnejaar, twaalf maanden. Wel hebben de maanden een andere naam. Dit zijn de namen van de twaalf maanden volgende de islamitische kalender:

1. Muharram (De heilige maand)
2. Safar (De maand die leeg is)
3. Rabi' ul-awwal (De eerste lente maand
4. Rabi' ul-akhir, (De tweede/laatste lente maand)
5. Djumada ul-awwal, (De eerste droge maand)
6. Djumada ul-akhir (De tweede/laatste droge maand)
7. Radjab, (De vereerde maand)
8. Sha'ban (De maand der verdeeldheid)
9. Ramadan (De maand van de grote hitte (vastenmaand)
10. Shawwal (De jachtmaand)
11. Dhu'l-qa'ada (De rustmaand)
12. Dhu' -hidjdja (De bedevaartsmaand)
    

Ten gevolge hiervan verschuift het Islamitisch jaar elk jaar ongeveer 11 dagen ten opzichte van de seizoenen en doorloopt een willekeurige maand in 33 jaar tijd alle seizoenen. De Islamitische kalender wordt daarom alleen voor religieuze doeleinden gebruikt en voor seizoensgebonden activiteiten (landbouw, veeteelt, handel, inning van belastingen, etc.) heeft men altijd de Westerse kalender (of een variant hiervan) gehanteerd.

In de eerste jaren van de Islam werden jaren benoemd naar een belangrijke historische gebeurtenis uit het recente verleden en het aantal jaren dat sindsdien was verstreken (zo zou Mohammed zijn geboren in het ?Jaar van de Olifant?, 570 of 571 n.Chr., toen de Abessijnse heerser van Jemen met een leger en een strijdolifant de stad Mekka wilde innemen). In april 637 n.Chr. (Rabi? al-Awwal, 16 AH) voerde de kalief ?Umar ibn al-Khattab de Islamitische jaartelling in die zijn oorsprong had in het jaar waarin de hijra (de ?emigratie?) plaatsvond, het cruciale moment in het leven van Mohammed toen hij en zijn volgelingen Mekka verlieten en zich in het nabij gelegen Yathrib (deze plaats is nu beter bekend als Medina) vestigden.

Volgens de berekeningen van de meeste Islamitische sterrenkundigen en schriftgeleerden viel de eerste dag van dat jaar (1 Muharram, 1 AH) op vrijdag 16 juli 622 n.Chr. (het feitelijke begin was natuurlijk op de avond ervoor, donderdag 15 juli). Het is gebruikelijk om Islamitische jaren van Westerse jaren te onderscheiden met afkorting AH (?Anno Hijra?).

Omdat het Islamitisch jaar gemiddeld ongeveer 3% korter is dan ons jaar, haalt de Islamitische jaartelling dan ook langzaam maar zeker de Westerse jaartelling in. Indien beide kalenders in de toekomst niet verder aangepast worden zullen zij in het jaar 20873 hetzelfde jaar voeren.

In tegenstelling tot de namen van "onze" weekdagen (die afgeleidt zijn van de planeetgoden die naar de Griekse astrologische traditie over de weekdagen heersen), zijn de Islamitische weekdagen doorgaans vernoemd naar hun rangnummer in de week.

De laatste twee dagen van de week zijn genoemd naar de dag van het vrijdaggebed, de belangrijkste dag in de Islamitische week, en de dag van de Joodse sabbat.

Naast de vrijdag geldt ook de maandag als een bijzondere dag in de Islamitische week omdat volgens de overlevering Mohammed zowel op een maandag werd geboren en op een maandag stierf. Ook de eerste openbaring van de Koran aan Mohammed , zijn nachtelijke reis naar de hemel, zijn vertrek uit Mekka en zijn aankomst in Medina zouden volgens diverse overleveringen zijn plaatsgevonden op een maandag.