|
Het was traditie
bij de Arabieren om op het platteland op zoek te gaan, voor hun
pas-geboren kinderen, naar vrouwen die borstvoeding willen geven
met als bedoeling deze kinderen voor de stedelijke ziektes te
beschermen. Zodoende zouden zij sterk opgroeien en de Arabische
taal vanaf hun kinderjaren beheersen.
Door de voorbeschikking van Allah, de Verhevene, kwam een aantal
vrouwen uit Beni Sa'd op zoek naar babies om borstvoeding te geven.
De profeet 
werd aan hen allen aangeboden maar zij weigerden omdat hij een
weeskind was. Onder de vrouwen bevond zich ook Halima, de dochter
van Abou Thouayb. Zij kon geen ander kind meer vinden en nam de
profeet
mee waarna zij zo gelukkig was, dat de anderen jaloers werden.
De zegeningen stroomden binnen bij deze familie en werden voor
iedereen zichtbaar tijdens het verblijf van de profeet bij hen
. In dit verband is overgeleverd dat toen Halima naar Mekka kwam,
het een droogteperiode was. De ezelin waarmee zij kwam, was het
traagste dier van de karavaan doordat het zwak en mager was. Zij
had ook een kameel die geen druppel melk voortbracht en zij had
een kind dat gedurende de hele nacht van honger huilde, hij kon
niet slapen en zijn ouders daardoor ook niet.
Toen Halima de profeet
met zich meebracht naar haar onderkomen en hem borstvoeding begon
te geven kwam alle melk die hij nodig had. Hij dronk samen met
haar eigen kindje totdat zij hun dorst haddden gelest en vielen
daarna in slaap.
De man van Halima ging naar de kameel en vond haar vol met melk.
Hij melkte haar zodat zij genoeg te drinken hadden en die nacht
goed konden slapen. Toen zij de terugweg naar Beni Sa'd ondernamen,
stapte Halima op haar ezelin en nam de profeet
ook mee. De ezelin ging zo snel dat deze de karavaan voorbij ging
en geen van de dieren kon haar meer in kon halen.
Toen zij in Beni Sa'd thuiskwamen, dat toen een heel erg uitgedroogd
landschap was, keerden de schapen aan het einde van de dag echter
met volle buiken en volle uiers terug. Zij melkten de dieren en
dronken terwijl geen ander een druppel kon melken in dezelfde tijd.
De zegeningen en voorspoed van Allah hielden twee jaar lang
aan totdat de borstvoedingsperiode voorbij was. Deze periode was
bepalend voor zijn ontwikkeling.
Halima kwam elke zes maanden en nam de profeet
mee naar zijn moeder en familie en bracht hem weer terug naar
het platteland in Beni Sa'd.
Na afloop van de borstvoedingsperiode en zijn ontwenning daarvan,
bracht zij hem terug bij zijn moeder. Doordat zij alle zegeningen
en voorspoed had gemerkt, wilde ze graag dat hij bij haar zou
blijven. Ze vroeg vervolgens aan zijn moeder of dat mogelijk was
totdat hij groter zou worden en zodoende de ziektes in Mekka zou
vermijden. Aangezien zijn moeder er geen bezwaren tegen had, nam
Halima hem mee terug en was daardoor heel gelukkig. De profeet
verbleef daarna nog ongeveer twee jaar bij haar. Daarna vond een
vreemde gebeurtenis plaats waarna Halima en haar man angst kregen
en besloten om de profeet
terug te brengen naar zijn moeder. Deze gebeurtenis is het openscheuren
van zijn borst. Het vond als volgt plaats.
Het bezoek van de twee Engelen
Anas Ibn Maalik, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft
verteld: 'De engel Jibriel kwam naar de profeet
toen deze samen met andere kinderen aan het spelen was.
Jibriel legde hem op de grond en opende zijn borst, pakte zijn
hart, haalde een bloedprop eruit en zei: dit was het aandeel van
de duivel in je. De engel Jibriel waste het hart met zamzam-water
in een gouden kom. Hij herstelde het hart en plaatste het weer
terug op zijn plek.
De kinderen renden naar zijn moeder, dat wil zeggen degene die
hem borstvoeding gaf, en zeiden: 'Mohammed is vermoord'. Daarna
kwam hij aangelopen met een bleek gezicht. Anas voegde hieraan
toe: ik kon de littekens in zijn borst zien. Hierover is het volgende
vers uit de Koran bekend:
"Hebben Wij uw borst niet voor u verruimd?
En uw last niet van u weggenomen? Die uw rug bezwaarde?"
(Surah 94: Ayah 1/tm 3)
Het overlijden van Amina
De profeet
ging na deze gebeurtenis terug naar Mekka en verbleef ongeveer twee
jaar lang bij zijn moeder en familie. Daarna ging hij samen met
zijn moeder naar Medina, waar zijn vader en ooms van zijn opa, de
zoons van Uday Ibn An-nadjaar, begraven lagen. De schoonvader van
zijn moeder, Abdulmuttalib, en haar bediende, Oum Ayman, gingen
ook mee. Zij verbleven daar gedurende een maand en keerden terug.
Onderweg werd Amina (de natuurlijke moeder van de profeet) erg ziek
en overleed in Al'abwaa' dat gelegen is tussen Mekka en Medina.
Aldaar werd zij begraven.
Naar zijn genadige opa
Zijn opa Abdulmuttalib bracht hem daarna mee terug naar
Mekka.
Deze gebeurtenis was pijnlijk en had veel invloed op hem. Dit
leidde ertoe dat hij veel zorg besteedde aan de profeet
. Hij behandelde hem beter dan zijn eigen kinderen. Hij had veel
respect voor hem en trok hem daarom voor op zijn eigen kinderen.
Hij was vrijgevig voor hem, hij mocht op zijn eigen bed gaan zitten
terwijl andere kinderen het niet mochten. Hij aaide zijn rug en
wat de profeet ook deed, het maakte zijn opa blij. Hij was er
van overtuigd dat hij een bijzondere positie zou hebben in de
toekomst. Abdulmuttalib overleed echter twee jaar later toen de
profeet
acht jaar, twee maanden en tien dagen oud was.
Naar zijn meedogende oom
Na het overlijden van zijn opa is de voogdij over hem op
zich genomen door zijn oom Abutalib, de broer van zijn vader,
die hem barmhartig en vriendelijk behandelde. Aangezien hij financieel
niet erg ruim zat, heeft Allah zijn kleine vermogen vergroot en
gezegend zodat het eten van ??n persoon voldoende
zou zijn voor het gehele gezin. De profeet
was ook het voorbeeld van volharding en tevredenheid en hij nam
genoegen met wat Allah had voorbestemd. |
