"Aboe Hoerayrah verhaalt dat de profeet zei:.."Door deze zin kenden miljoenen moslims, van de vroegere stadia van de islam tot op heden, deze vrome metgezel. In toespraken en lezingen, in vrijdagpreken en ceremonies, in hadeeth-boeken en sirah, werd de naam van Aboe Hoerayrah als bron van waarheid gebruikt.

Door zijn ongekende toewijding en fotografisch geheugen, werden honderden ahadeeth van de profeet onthouden en door gegeven aan latere generaties. Zijn naam is de meest genoemde en meest betrouwbare in alle boeken van hadeeth. Naast hem zijn ook de hadeeth-vertellers zoals: Abdoellah ibn Omar(moge Allah tevreden met hem zijn), Anas ibn Malik (moge Allah tevreden met hem zijn) Moeder der gelovigen Aishah bint Abi Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn), Jabir ibn Abdoellah en Aboe Saied al-Khoedri. Allen hebben ze meer de duizend ahadeeth van de profeet overgeleverd. Aboe Hoerayrah werd moslim aan de handen van at-Toefail ibn Amr, de hoofd van Daws, de stam waartoe Aboe Hoerayrah behoorde. De Daws stam leefde in de Tihamah regio, die zich langs de kust van de Rode Zee strekte ten zuiden van Arabi?. Toen at-Toefail terugkeerde naar zijn dorp, na de profeet ontmoet te hebben en zich tot de islaam bekeerd te hebben, was Aboe Hoerayrah de eerste die gehoor gaf aan de missie van at-Toefail en werd dus meteen moslim. Anders dan de meerderheid van zijn stam die koppig bleven vast houden aan hun heidense gewoontes voor een lange tijd.

Bij de tweede bezoek van at-Toefail aan Mekka, werd hij vergezeld door Aboe Hoerayrah. Daar had hij de eer en voorrecht om de nobele profeet te ontmoeten die hem vroeg: "Wat is jouw naam?" "Aboe Shams (dienaar van de zon)," antwoordde hij. In plaats daarvan, laat het Abdoer-Rahman zijn (Dienaar van de Barmhartige)" zei de profeet . "Ja, het zij zo Abdoer-Rahman O' boodschapper van Allah," antwoordde hij. Hoe dan ook, hij werd bekend als Aboe Hoerayrah "Vader van katjes" omdat hij net als de profeet erg veel hield van katjes sinds zijn jeugd en overal waar hij ging kwam een katje achter hem aan.

Aboe Hoerayrah bleef in Tihamah voor een aantal jaar en was pas aan het begin van het zevende jaar na de Hidjrah, naar Medinah gegaan met een aantal leden van zijn stam. De profeet was toen voor een vredescampagne in Khaybar. Aboe Hoerayrahnam zijn intrek tijdelijk in de moskee. Hij was vrijgezel en had dus ook geen kinderen. Alleen zijn moeder was met hem meegekomen die overigens nog een ongelovige was. Hij bad voor haar en verlangde dat zij moslim werd, maar ze bleef hardnekkig weigeren. Op een dag zei hij haar dat ze moest geloven in Allah (Geprezen en Verheven is Hij) en zijn profeet , maar zij sprak toen kwetsende woorden over de profeet , die hem erg veel verdriet deden. Met tranen in zijn ogen, ging hij naar de profeet , die toen tegen hem zei: "Waarom huil je zo O Aboe Hoerayrah?" "Ik heb het nooit opgegeven om mijn moeder tot de islam uit te nodigen, keer op keer wijst zij mijn aanbod af. Echter vandaag nodigde ik haar voor de zoveelste keer u

it en ze sprak met kwetsende woorden, die mij veel pijn deden. Maak smeekbeden tot Allah (Geprezen en Verheven is Hij) de Almachtige, opdat het hart van de moeder van Aboe Hoerayrah zachter zal worden voor de Islam." De profeet gaf gehoor aan het verzoek van Aboe Hoerayrah en maakte smeekbeden voor zijn moeder. Aboe Hoerayrah vertelt: "Ik ging naar huis en vond de deur op slot. Ik hoorde het spatten van water en toen ik trachtte naar binnen te komen, zei mijn moeder: "Blijf waar jij bent, O Aboe Hoerayrah." En na zich te hebben aangekleed, zei ze, "Komt binnen" Ik kwam binnen en ze zei:" Ik getuig dat er geen god is dan Allah en ik getuig dat Mohammed zijn dienaar en boodschapper is." "Ik ging terug naar de profeet , huilend van vreugde terwijl ik een uur geleden huilde van verdriet en zei:" Ik heb goed nieuws, O boodschapper van Allah. Allah (Geprezen en Verheven is Hij) heeft jouw gebeden aanvaardt en leidde de moeder van Aboe Hoerayrah tot de Islam."

Aboe Hoerayrah hield zielsveel van de profeet . Hij werd nooit moe van het kijken naar het gezicht van de profeet , dat scheen als een zon en hij was nooit moe van het luisteren naar hem. Vaak dankte hij Allah voor zijn grote geluk en zei: "Geprezen is Allah, Die Aboe Hoerayrah naar de islam heeft geleid." "Geprezen is Allah, Die Aboe Hoerayrah de koran heeft geleerd." " Geprezen is Allah, Die Aboe Hoerayrah het voorrecht gaf in het gezelschap te zijn van Mohammed ." Vanaf het moment dat hij in Medinah kwam, richtte Aboe Hoerayrah zich op het vergaren van kennis. Zaid ibn Thabit, een vrome metgezel van de nobel profeet , vertelt: "Terwijl Aboe Hoerayrah, ik en een andere vriend van mij in de moskee smeekbeden tot Allah (Geprezen en Verheven is Hij) maakten, verscheen de boodschapper van Allah bij de deur. Hij liep richting ons en nam plaats in onze kring. Wij werden stil en hij zei: "Ga verder met wat jullie bezig waren!" "En dus maakte mijn vriend en ik eerst smeekbeden waarop de profeet "Amien" zei. "En toen het de beurt was aan Aboe Hoerayrah om smeekbeden te doen zei hij: "O Allah, ik vraag u hetzelfde wat mijn twee vrienden hebben gevraagd en ik vraag u om kennis dat nooit vergeten zal worden." "De profeet zei: "Amien" En toen zeiden wij "En wij ook vragen om kennis dat nooit vergeten zal worden", maar de profeet zei dat Aboe Hoerayrah ons al voor was en die onvergetelijke kennis is geschonken.. "Met zijn formidabele geheugen heeft Aboe Hoerayrah in vier jaar tijd werkelijk alles onthouden wat de profeet zei en onderwees. Aboe Hoerayrah was zich bewust van zijn gave en was vastberaden om de Islam te dienen met zijn gave voor de rest van zijn leven." Hij beschikte over veel vrije tijd. In tegenstelling tot de Moehaadjirien die zich bezighielden handel op marktplaatsen en in tegenstelling tot de Ansar, die zich bezighielden met landbouw, Aboe Hoerayrah bleef met de profeet in Medina en ging met hem op reizen en veldslagen. Vele metgezellen waren verwonderd van het feit dat hij zoveel ahadeeth uit zijn hoofd kon en vroegen hem vaak wanneer hij een hadeeth had gehoord en onder welke omstandigheid. Een keer wilde Marwan ibn al-Hakam het geheugen van Aboe Hoerayrah testen. Hij zat met hem in een kamer en liet achter een gordijn een schrijver zitten, buiten Aboe Hoerayrah's weten om en hij beval de schrijver alle ahadeeth die Aboe Hoerayrah zei te schrijven. Een jaar later nodigde hij Aboe Hoerayrah uit en vroeg hem die ahadeeth te herhalen die de schrijver had genoteerd en tot zijn verbazing vergat Aboe Hoerayrah geen enkel woord.

Aboe Hoerayrah maakte zich veel zorgen om het correct overleveren van ahadeeth die hij onthield en ook mensen de kennis te geven wat hij heeft vergaard. Er werd gezegd dat hij een keer op de markt van Medina aan het wandelen was en zoals gebruikelijk zag hij een massa van mensen die aan het handelen was. "Wat zijn jullie toch nalatig, O mensen van Medina!" zei hij. "Wat laten we na, O Aboe Hoerayrah?" vroegen ze. "Het erfgoed van de boodschapper van Allah(vzmh) wordt uitgedeeld en jullie staan nog hier! Gaat toch en heen en neem uw deel van de erfenis?" zei hij. "Waar is dat, O Aboe Hoerayrah?" vroegen ze. "In de moskee" antwoordde hij. Ze vertrokken gehaast naar de moskee. Aboe Hoerayrah wachtte tot ze terug kwamen. Toen ze terug kwamen en hem zagen zeiden ze: "O Aboe Hoerayrah we gingen naar de moskee en zag niets dat uitgedeeld werd." "Zagen jullie niemand in de moskee?" vroeg hij. "O jawel, we zagen mensen die aan het bidden waren, mensen die Koran aan het lezen waren en mensen die aan het discussi?ren waren over halal en haram zaken." "O O O zien jullie dat niet?" zei hij, "dat is het erfgoed van Mohammed "

Vaak was hij zo verdiept en zo geconcentreerd met het vergaren van kennis en het verrichten van ibaadah dat hij vaak honger leed en geen eten had, waardoor hij soms een steen om zijn buik vastbond om zijn honger te onderdrukken. Om te kunnen eten ging hij naar een van de metgezellen en vroeg hem om te discussi?ren over een bepaald aya zodat hij uiteindelijk uit werd genodigd en dus te eten kreeg. De tijd van zegening en welvaart was aangebroken voor de moslims en ieder moslim had bezittingen. Aboe Hoerayrah had eindelijk zijn deel van welvaart. Hij had een comfortabel huis, een vrouw en een kind. Maar deze ommekeer van fortuin heeft niets aan zijn personaliteit verandert. Noch vergat hij zijn tijden van armoede. Hij vertelt: "Ik groeide op als een weeskind en emigreerde als een arm en behoeftig persoon. Ik kreeg altijd wat te eten van Boesrah bint Ghazwan. Ik bediende reizigers en voedde hun kamelen voor hun reis. Toen heeft Allah mij Boesrah laten trouwen. Alle lof aan Allah die Aboe Hoerayrah's geloof heeft versterkt en hem imaam heeft gemaakt" (deze verklaring legde hij af toen hij als gouverneur van Medina werd vernoemd.)

Veel van zijn tijd werd besteed aan spirituele toewijding aan Allah in de vorm van vooral Qiyam al-Layl (nachtgebeden) wat een gewoonte werd voor hem en zijn vrouw en dochter. Hij deed Qiyam voor eenderde van de nacht en maakte dan zijn vrouw wakker zodat zij eenderde Qiyam deed en zijn vrouw maakte haar dochter wakker voor de over gebleven deel van de nacht. Op deze manier waren de nachten en de dagen van het huis van Aboe Hoerayrah verlicht met ibaadah.

Aboe Hoerayrah had nog een bijzonder goede eigenschap en dat is het eren van zijn moeder en altijd als hij haar zag deed hij smeekbeden voor haar en zei "O Allah heb genade met mijn moeder voorwaar ze mij heeft opgevoed toen ik klein was". Op een dag zag hij twee mensen samen lopen, een oudere man een jongere. Hij vroeg de jongere: "Wat is deze man van jou?" "Mijn vader," antwoordde de persoon. "Noem hem nooit bij zijn naam. Loop nooit voor hem uit en zit nooit voor hem," adviseerde Aboe Hoerayrah hem. Moslims over de hele wereld hebben veel te danken aan Aboe Hoerayrah voor alle ahadeeth die hij heeft onthouden en overgeleverd. Wat wij voor hem terug kunnen doen is smeekbeden voor hem maken dat Allah genade met ziel zal hebben.

Aboe Hoerayrah overleed in het jaar 59 AH op de leeftijd van achtenzeventig jaar.